içerik

tren hayli kalabalıktı.
sağlı sollu dizili olan koltukların hepsi dolmuş,
bir çok insan daracık koridorda sıkışarak
ayakta yolculuk yapmak zorunda kalmıştı.
bunlardan biri de bendim.
kıvrak hareketlerle kendimi koridorun dışına atarak
giriş kapısına yakın bir yerlere kapaklandım.
başımı sol tarafa çevirdiğimde tuvaletin kapısıyla göz göze geldim.
neyse ki kapı aralığından neon ışığını andıran yeşil bir ışık görünüyor,
tuvalete hiç olmadığından başka bir hava katıyordu.
rengin keyfini çıkardıktan sonra yolcuları süzmeye başladım.
sağ tarafımda hedefine kilitlenmiş bir avcıyı andıran orta yaşlı bir adam vardı.
anlam dolu bakışlarını tek bir noktaya odaklamıştı.
böylesine bakılacak yerin neresi olduğunu merak ederek başımı
tekrar sol tarafa çevirdiğimde adamın boşluğa baktığını fark ettim.
boşluk..!?
diye geçirdim içimden.
uzay zamanın dolduramadığı belirsiz bir içeriksizlik.
''boş bir kap boş mudur baylar?''

Share artikel ke :

Facebook Twitter Google+